تب جراحی زیبایی حالا به نوجوانان رسیده و دختران در ۱۴ سالگی و پسران در ۱۶ سالگی اجازه انجام عمل جراحی دارند اما کارشناسان معتقدند که کاهش سن عمل عواقب متعددی خواهد داشت.
به گزارش زیبانا، رقابت برای داشتن ظاهری مقبول و زیبا در جامعه امروزی ایران افزایش پیدا کرده و دیگر تنها محدود به جامعه زنان نیست و مردان و حتی نوجوانان هم آلوده این موج شدهاند. ابراهیم رزمپا عضو هیئت مدیره انجمن علمی راینولوژی اخیرا در گفتوگویی از افزایش چشمگیر عملهای زیبایی و کاهش سن این جراحیها خبر داده و گفته که در گذشته سن مورد تایید برای انجام عمل جراحی ۱۸ سالگی بود اما امروزه به لحاظ علمی این سن کاهش یافته و دختران از ۱۴ سالگی و پسران پس از ۱۶ سالگی شرایط عمل را دارند.
محمد رئیسزاده رئیس کل سازمان نظام پزشکی هم تقاضا برای اقدامات زیبایی در کشور ما را بیمارگونه خوانده و گفته که آمار این عملها در ایران نسبت به نورم دنیا عدد بالاتری دارد که این مساله نیاز به کار فرهنگی و رسانهای دارد. رئیسزاده میگوید مردم باید بدانند خدمات زیبایی میتواند به قیمت جان آنها تمام شود و یا سلامتی آنها را تا مادامالعمر تحت تاثیر قرار دهد.
اما تقاضا برای عمل جراحی در نوجوانی نگران کننده از سایر گروهها است چراکه افراد در این گروه سنی هنوز به ثبات شخصیتی نرسیدهاند و ممکن است که علاوه بر عوارض این عملها، بعدها و با افزایش سن پشیمان شوند. سوال اینجاست که آیا متقاضیان عملهای جراحی از نظر روانشناسی مورد بررسی قرار میگیرند؟
عملهای زیبایی در سنین نوجوانی تحت تاثیر خانواده صورت میگیرد و پدر و مادر یا اطرافیان نزدیک با رفتارهایی اشتباه به نوجوان القا میکنند که ظاهر خوبی ندارد و باید با جراحی به نقطه مطلوب برسد.
علیرضا شریفییزدی روانشناس معتقد است که افزایش عملهای زیبایی، ریشه در خود زشتپنداری دارند؛ وقتی بیش از حد به جسم خودمان توجه میکنیم و تصورمان این است که زیبا نیستیم، این خود زشت پنداری و یکی از دلایلی است که افراد را به سوی انواع عملهای زیبایی میکشاند. وی در این باره توضیح داد: دلیل روانشناختی آن، پایین بودن اعتماد به نفس است. افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، سعی میکنند با عملهای جراحی ریز و درشت اعتماد به نفسشان را بازگردانند که در آخر هم موفق به این کار نمیشوند.
روانشناس شرح داد: مسئله دیگر مد است. گاه برخی عملهای زیبایی مد میشوند مثلا عمل بینی مد میشود که باعث میشود بسیاری از افراد به عمل بینی روی بیاورند. این مسئله یک دلیل اقتصادی هم دارد و عملهای زیبایی یکی از پرسودترین و پردرآمدترین حوزهها در پزشکی است. معمولا این جراحیها را کسانی که اختلال شخصیت نمایشی دارند، بیشتر از دیگر افراد انجام میدهند.
نقش اشتباهات تربیتی والدین در گرایش نوجوانان به عمل زیبایی
روانشناس افزود: طبق آمارها، عملهای جراحی در پسران نیز رو به افزایش است اما باز هم به اندازه دختران نیست. دلیل اعتماد به نفس پایین در دختران، برخوردی است که جامعه با آنها میکند. ما به دختران اجازه رشد کافی و حضور در اجتماع را نمیدهیم که این باعث شده به دختران حس کالا بودن القا شود و کالا هرچه شیکتر و دسته بندیاش جذابتر، قیمتش گرانتر است و هواخواه بیشتری دارد.
وی افزود: به عنوان مثال، زمانی که میخواهیم از یک دختر تعریف کنیم؛ به جای اینکه بگوییم چقدر راستگو، درستکار، یا پرشور و هیجان هستی، میگوییم چقدر زیبایی چه چشمان قشنگی داری و تنها از ظاهر او تعریف میکنیم و این موضوع باعث میشود. دختران ما به جای این که به رشد و توسعه فردی بپردزاند تنها بر زیبایی ظاهرشان تمرکز کنند.
شریفییزدی گفت: میدان ندادن به کودکان و تفاوت قائل شدن بین دختر و پسر، باعث این مشکلات میشود. متاسفانه ما همیشه پسرانمان را به دخترهایمان ترجیح میدهیم و این رفتار اشتباهی است که در آینده باعث کم شدن اعتماد به نفس و گرایش به عملهای زیبایی میشود.
روانشناس عنوان کرد: باید به بچهها یاد داد که نگاه انسانی، هنر و هوش مهم است چراکه اینها مسائل اکتسابی هستند در حالی که ظاهر ما انتسابی است و ما نقشی در آن نداریم از طرفی باید به کودکان یاد داد که برای زیبایی الزاما نباید مانند دیگران بود.
وی افزود: رسانههای نو پدید مانند شبکههای اجتماعی و سوشال مدیاها، در افزایش عملهای زیبایی بیشترین نقش را داشتهاند و دلیلش هم درآمد زیاد این حوزه است.
روانشناس اظهار کرد: باید در مدارس آموزش داد و عواملی که افراد را به سوی این عملها سوق میدهند را ریشه کن کنیم. مهارتهای زندگی، مهارت گفتوگو، حل مسئله و سایر مهارتها را به کودکان آموزش دهیم تا اعتماد به نفس آنها تقویت شود. با شرکت دادن بچهها در بحثها و توجه و تشویق آنها تنها بر ظاهر تمرکز نکند و فقط برای ظاهر آنها خرج نکنیم مثلا به جای خرید لباسهای مختلف آنها را به کلاسهای مختلف بفرستیم که این کار به آنها در افزایش اعتماد به نفس کمک میکند.
تبدیل شدن پزشکی به یک تجارت پرسود و کسب و کار پر رونق و نبود نظارت کافی باعث شده تا جراحان زیبایی صرفا به ممنوعیتهای پزشکی توجه کنند و برایشان اهمیت نداشته باشد که فرد نوجوان که خانواده ناآگاهی هم دارد به بلوغ عاطفی رسیده یا خیر؟